Sait Faik Abasıyanık-Alemdağ’da Var Bir Yılan
Sait Faik Abasıyanık-Alemdağ’da Var Bir Yılan
Kahramanımız bir tiyatro çıkışı çeşitli duygulara kapılıp giderken iki gence gözü ilişir. Ruh hali değişiktir. Gençlerden birine elini ağzından çek diye bağırır. Gençler şaşırır. Daha fazla yaklaşırlar adama yakından görmek için. Kahramanımız yaşadığı her olayda değişik hislere kapılır kendi iç dünyasında garip bir yaşantı içindedir. Akşam olunca biricik dostu Panço’yu bekler. Her akşam aynısını yapar. Bekleme sırasında iç dünyasında yine değişik hayallerle dalar gider. Dostu yanına gelmiştir. Onu sevinçle karşılar. Panço’yu ayrı bir dünya olarak görür. Onun içindekilerle de yaşamaya çalışır. Duyduğu her sesten bir anlam çıkarır. Anlamsız şeylere anlam kazandırır ve onlara can verir. Kahraman İstanbul’da yaşar ama İstanbul’u sevmez. Onun için İstanbul pistir. Yağmur yağdığı zaman da pistir. Geceleri sıkıntılıdır. Gündüzleri ayrı bir derttir. Sokakları dardır ve insanları acımasızdır. Kahraman İstanbul’da yaşamaktan pek haz duymaz. Kahraman Alemdağ’ı sever orasını bir cennet olarak tanımlar. Hayatına asıl orada olduğunu orada her şeyin daha anlamlı olduğunu oranın yılanlarını bile sever. Alemdağ başka bir dünyadır oradaki hayvanlar oradaki sular bile bir başkadır. Kahramanımız Alemdağ’ı kurtuluş olarak görür ve içinde hep orada yaşama arzusu vardır.