İnsanlık Neyin Kavgasını Veriyor?

İnsanlık Neyin Kavgasını Veriyor?

Öyle bir sabaha uyansak ki bütün tartışmalar, kavgalar, gürültüler, yalanlar, nankörlükler, asılsız suçlamalar, aşağılamalar, cinayetler, hırsızlıklar, küslükler, bencillikler ve kötüyü barındıran her şey bitsin olsun. Öyle bir sabaha uyansak ki kendimizi insan gibi insan hissetsek ve ahlaklı bir toplumun bireyi olduğumuzu görsek. Hayalden ibaret. Umut var mı desek hemen cevabımız hayır olur. Acaba böyle bir dünyada yaşayabilir miyiz desek aklımıza ilk gelen ”imkansız” olur. Nasıl beş parmağın beşide aynı olur ki? bir taraftan düzelse diğer taraftan patlak verecek. Hadi dünyayı geçtik ama ülkemizde her bireyin de mutlu olduğu bir gün yaşayabildik mi? hep o gazetelerde ya da internette gördüğümüz dünyanın en huzurlu ülkesi haberlerini okurken listenin başında başka ülkeleri görürüz ya işte o anda en başta neden Türkiye yok diye kendimize sorarız ve acaba Türkiye kaçıncı sırada diye listenin aşağısına doğru ineriz. Ülkemizi bulduğumuz yer bizleri hayal kırıklığına uğratır.

Hep yabancı bir elin dokunuşları ile yaşamaya devam ettik. Hep yönlendirildik. Mezhep kavgaları, ırk kavgaları derken bir de baktık ki o yabancı eller günlük gülistanlık yaşıyor. Biz ise birbirimizi kırmanın peşindeyiz. Ve o yabancı eller huzurlu yuvalarında bizi izleyip kahkaha atıyor. Neyi paylaşamıyoruz? Neyi çok istiyoruz? hangi özelliğimiz bir diğerinden daha üstün ki? sadece ölüm geldiğinde her şey anlaşılır. Azrail ile buluştuğumuzda işte o anda kavgasını verdiğimiz her şeyin önemi biter, silinir, yok olur. Dünyayı sırtımıza verseler ne yazar? dünyanın en değerli taşını çelik kasamızda taşısak ne önemi var? ölüm geldiğinde ki her canlı bunu tadacak o zaman ”dur şu değerli eşyamıda alayım yanıma” mı diyeceğiz?. Dünyanın en zengin insanı yakın tarihte öldü peki ne oldu? ne götürdü? dünyanın yarısına hükmetmiş krallar neyi yanlarına alabildi?. Miras yüzünden kardeşini vuran diğer kardeş sahip olduklarını kaybettiğinde geriye kalanın sadece aile bağları olduğunu ve en önemlisinin de bu olduğunu anladığında kardeşini geri getirebildi mi? kendisine ait olmayan şeyi çalan hırsız önce sevindi peki ya sonra? o çaldığının daha fazlasını vermek zorunda olduğunu anladığında ben neden bunu yaptım dedi mi? atılan iftiralar ile başkalarının hayatları söndüğünde durupta ben ne yaptım diye sorguladık mı kendimizi?

Anlaşılmaz bir hayatta soluk alıp vermeye devam ediyoruz. Biz kendimizce doğru olmaya çalışıyoruz ama başkaları bunu mahvetmek için uğraşıyor. Neyi eksik yapıyoruz? nerede hata yapıyoruz? nefsimize yenilmek bu kadar mı kolay? gibi sorular geldiğinde yapmadığımız tek şey kendimizi sorgulamıyoruz. Dine, toplum kurallarına, güzel ahlaka, anlayışa, insanlığa zaman ayırmadığımız sürece bu böylece sürüp gidecek. Kıyamet koptuğunda ise hak eden hakkını alacak, insan gibi yaşayan mükafatına kavuşacak, cezası olan da azabı tadacak.